Hoe Edelstenen Het Aura Beïnvloeden

We hebben het er levend vanaf gebracht, maar moeten nu leven als vrije mensen met alle keuzen die vrije mensen moeten maken - Fossielen en oeroude wijsheid. De rotsblokken in de woestijn zijn de perfecte metafoor voor die keuzen: erom heen of erover heen – hoe gaat een mens met dilemma’s om? Water, die andere basisbehoefte en die andere metafoor voor inspiratie en levensmoed is er niet vanzelfsprekend

In de woestijn ben je op elkaar aangewezen, net als in het ‘gewone’ leven. De wijsheid en kennis van ieder individu is waardevol, je kunt op onderzoek uitgaan, maar je helemaal van de groep verwijderen betekent de dood. Wat stelde Mosjé zich eigenlijk voor toen hij tegen de Farao zei dat het joodse volk weg moest uit Egypte om zijn God te aanbidden? Had hij een duidelijk beeld van hoe we, eenmaal op de andere oever, onze offers zouden brengen aan HaShem? Had hij een idee welke lofteksten we zouden uitspreken? Had het volk dat door Mosjé werd geleid, überhaupt een idee van de God van Jisraël? Van Ja’akov? Ze waren nakomelingen van Jisraël/Ja’akov maar hadden ze, na al die eeuwen levend te midden van Egyptenaren met hun talloze godenbeelden, een idee hoe dat zou moeten: offeren en aanbidden van een God zonder beeltenis? Het grootste wonder is misschien wel niet het splijten van de Jam Soef, maar het vertrouwen dat de Bné Jisraël in Mosjé en Aharon hadden.

Mee gingen met hem en Aharon. Zo’n diep vertrouwen – waar haalden ze dat vandaan? Waar was dat op gebaseerd? Ze gingen en „een zootje ongeregeld” ging met hen mee. Ook door ‘het droge’ op de zeebodem. Ook de woestijn in - Malachiet en emotionele heling. Ook het vrije leven in met al zijn rotsblokken en ravijnen, oneetbare planten en sporadisch water, moeilijkheid na moeilijkheid zonder de verantwoordelijkheid bij de tiran, de slavendrijver of zelfs maar de goedaardige slavenhouder te kunnen leggen

Samen. Pesach is voor mij het feest van ‘samen’. Samen bespreek en bezing je de wonderen - Edelstenen in sieraden door de eeuwen heen. Samen bespreek en bezing je de vrijheid. Samen leg je zo de fundamenten voor de toekomst. Een toekomst samen. Het leven is een woestenij. HaShem leidt ons er wel doorheen, maar ieder voor zich moet toch oppassen voor de schorpioenen en de plotselinge regenbuien waarin men van het ene moment op het andere kan verdrinken

Fossielen En Innerlijke Wijsheid

Maar eerst… poetsen. Eerst het huis tot een tempel maken. Eerst de tafel dekken zodat we ontspannen, gezellig, serieus, het samen over de vrijheid kunnen hebben. Chag sameach. Hoe kwetsbaar een mens is, is me onlangs onder de neus gewreven door... een stukje paprika. Vanwege bal tasjchiet, het verbod op verspilling, had ik een goed stuk paprika bewaard en een slecht stuk weggegooid.

Ik heb er een abonnement op: eens in de tien jaar (Fossielen en evolutie). Een slokje water uit een bron in een woestijn in Zuid-Spanje: doodziek en vijf kilo kwijt in twee dagen. Mijn vrienden hadden eerst mijn harmonium over een bergkam gesleept naar de plek waar we een retraite hielden en moesten vervolgens de bergkam weer over, heen en terug, om medicijnen te halen

Ik zag er waarschijnlijk uit als het ossenkarkas dat Chaïm Soutine schilderde in 1924. Maar minder kleurrijk. Mijn kleur zal eerder bleek zijn geweest, als de ophangen, geslachte os die Rembrandt vereeuwigde - Pyriet: goud van de dwaas of bron van energie?. Ik moet zeggen, de arts met het ongebruikelijke advies had wel gelijk: het werkte! Maar dit keer heb ik de ophang-truc toch maar niet herhaald

Ophangen zou misschien nog wel lukken, maar losmaken…? Hoe het ook zij, ik was al mentaal topfit en nu ben ik waarschijnlijk ook lichamelijk topfit, want met het onzichtbare schimmeltje in de paprika ben ik vast ook wel andere ongerechtigheden kwijtgeraakt. In ieder geval drie kilo in twee dagen, wat me zeer aangenaam is.

Edelstenen En Hun Spirituele Betekenis

Ooit heeft een schimmel in de vorm van antibiotica me van de drempel van de dood weggesleept. Vanadeniet. Ik was achttien, woog nog slechts 43 kilo en zelfs van het mager typje dat ik was, was niet veel meer over dan een bottenzakje. Later realiseerde ik me dat de ‘shit’ van alles wat ik over de Sjoa had gehoord als kind en over deSjoa had gelezen als tiener, niet kon worden verwerkt door mijn lichaam

Bal tasjchiet, het verbod op verspilling, gaat heel ver. Het is gebaseerd op een zin in het bijbelboek Dewariem/Deuteronomium 20:19-20. Daar gaat het erover welke bomen wel en welke bomen niet mogen worden omgehakt tijdens een oorlog teneinde er wapens van te maken - Kristallen en energiereiniging. Ook in oorlog is in het Jodendom beslist niet alles toegestaan

Alle onnodige vernietiging van spullen is verboden. Oude kleren mag je niet zomaar weggooien. Een kapotte stoel niet zomaar in stukjes hakken om er een vuurtje mee te stoken. Enzovoort. Met de invoering van de lopende band door Henry Ford ontstond de mogelijkheid tot massaproductie. Stel je voor dat toen meteen al iedereen doordrongen was geweest van bal tasjchiet.

Niets gaat verloren – geen woord, geen gedachte, geen gebaar, geen inzicht, geen herinnering, geen daad, geen overweging en zo verder – in de olam (wereld, universum, schepping) die door de Eeuwige wordt bestuurd. Fossielen en reïncarnatie. ‘Onnodig’ mag een woord zijn dat voor ons zinvol is, maar ‘onnodig’ – zelfs in combinatie met ‘vernietiging’ – is er niet in Die Andere Wereld

De Kracht Van Edelsteensieraden

Thema’s waarvan je al lang zou denken dat ze niet meer relevant zijn – Amalek – komen daar terug. Rabbijn Michael Kagan uit Jeruzalem heeft ons daar jaren geleden in Amsterdam al eens over verteld. Hij komt het op zoom nog eens doen op 22 februari 2021. En wat het venijnig verborgen schimmeltje in de paprika betreft, dat zijn gang kon gaanomdat ik niet onnodig een ‘goed ogend’ stukje wilde weggooien? Ach, het heeft me gevloerd.

Dubbel feest, deze maand (aventurijn). Een echt jubileum: 25 jaar Beit Ha’Chidush plus Chanoeka, het jaarlijks terugkerende feest van overwinning op de vijanden. Het echte jubileumfeest – echt in de zin van fysiek met elkaar feestvieren - is voor de post-coronatijd, maar wat in het vat zit verzuurt niet, zoals de uitdrukking luidt

Beit Ha’Chidush is goed in speciale feesten; we worden ook steeds beter in speciale diensten. Het is niet niks: een kwart eeuw - De werking van aquamarijn. Voor hetzelfde geld had BHC al lang niet meer bestaan. Er zijn zoveel zaken waarover verschil van inzicht bestaat (en heeft bestaan). Hoe daar mee om te gaan

Wat bleef, was de spirit – waar BHC voor staat is te belangrijk om uit de handen te laten vallen. Sommigen (velen, zelfs) kozen ervoor weg te gaan, anderen kozen ervoor te blijven en de rode draad vast te houden. De rode draad: een kehilla die aan mensen een thuis biedt.

Edelstenen In Sieraden Door De Eeuwen Heen

1950 = 78 x 25. Het jubileum van BHC geeft een maat om ons een voorstelling te maken van de periode tussen de vernietiging van de Tempel in het jaar 70 en onze tijd - Kristallen en bescherming in huis. Zó lang wordt het verlangen naar een plek waar de Sjechina, de Aanwezigheid van de Eeuwige, door iedereen voelbaar is al levend gehouden

Een gebouw, ja, maar wat voor gebouw! Een huis, een thuis voor de Eeuwige zelf. Groter kan de paradox niet zijn dan een huis voor Dat Wat Geen Begrenzing Kent. De mystici kennen deze paradox als ervaring ‘in hun lichaam’. Ze ervaren Ein Sof – ‘Zonder Grenzen’ – aan den lijve; meestal als een plek bij hun hartstreek.

De metafoor die er het dichts bij komt, is de vlam van een kaars - Fossielen en spirituele bescherming. De vlam heeft zijn begrensde vorm, maar het licht dat door de brandende lont wordt uitgestraald kan een oneindige weg afleggen, ongehinderd door welke beperking ook. Met Chanoeka steken we acht kaarsen aan; acht vlammen met onbeperkt licht

Wie de rust neemt om elke dag de kaarsen aan te steken (de meest gebruikelijke minhag – gebruik – is om er elke dag een meer aan te steken) zal een beetje van die messiaanse tijd ervaren. Door de chanoekia aan te steken haalt men de tijd dat er daadwerkelijk alleen licht is, dat alles ‘licht’ is geworden, dat alles zijn zwaarte heeft verloren, alle donkerte zachtjes is ‘verjaagd’, dichterbij.

Mineralen En Hun Rol In De Natuur

Chanoeka sameach Trijntje Hoogedijk, mijn grootmoeder, werd Jodin in 1920. Ze kwam in Gent voor een orthodox Beth Din - seleniet. Het gioertraject had tien jaar geduurd. Mijn grootvader, die een stuk ouder was, betreurde het dat het zo lang had genomen, want daardoor was hij een oude ouder geweest. Met alle negatieve gevolgen van dien

Trijntje, die Tillie werd genoemd, was de dochter van een melkboer in Den Helder. Haar moeder was protestant, haar vader katholiek. Haar ouders trouwden aan het eind van de negentiende eeuw en het stel besloot om de dochters (als die er zouden komen) protestants op te voeden en de zonen (als die er zouden komen) katholiek.

Ik heb het nog meegemaakt dat in de jaren vijftig en zestig van de twintigste eeuw de scheidslijnen tussen protestanten en katholieken op hoge muren leken. Protestanten kochten bij protestanten, katholieken bij katholieken. Beide geloofsgroepen hadden hun eigen sportverenigingen, scholen, vakverbonden, culturele verenigingen enzovoorts - Edelstenen en de kracht van intentie. Onderling trouwen was voor velen echt geen optie

Deze lieve vrouw bleef ongehuwd. De consequentie van het besluit van oma en opa Hoogendijk was dat de dochters de bijbel mochten lezen, de zonen niet. De katholieke kerk had het lezen van de bijbel namelijk verboden voor alle katholieken (afgezien van de priesterlijke bovenlaag). Mijn grootmoeder las de bijbel, vond het maar niks dat God zijn eigen zoon liet offeren (in zo’n God kon ze niet geloven) en besloot Jodin te worden.

Tillie’s broer overtrad het verbod, las de bijbel, werd gegrepen door de heilige geest en doorkruiste Noord-Holland op de brommer om te evangeliseren. Daar heeft hij wel een prijs voor betaald. Een keer hoorde hij een vrouw ‘help’ roepen (topaas). Hij stormde te hulp. Op het moment dat hij bij de woning aankwam, gooide de vrouw een pan brandende, kokende olie uit het raam

De Spirituele Kracht Van Celestien

Een katholieke neef van Trijntje was ook zo vermetel om de bijbel te lezen. Hij werd een in Nederland beroemde leider van een christelijke sekte. Hijzelf en zijn volgelingen waren ervan overtuigd dat hij de messias was. Het is niet gelogen. Een eigengereid stel dus, deze Hoogedijken. Dat bleek ook tijdens de oorlog.

Mijn moeder ook niet, want zij was kind uit een gemengd huwelijk. (Mijn grootvader wel. Hij werd drie keer gearresteerd en drie keer uit de gevangenis bevrijd door mijn moeder - Mineralen en hun rol in de natuur. Ze heeft de hele oorlog doodsangsten uitgestaan dat hij nog een keer gearresteerd zou worden en dan alsnog gedeporteerd zou worden)

Dat ging van mijn oma uit, haar dochter verleende hand- en spandiensten. Wat het stel precies heeft gedaan, weet ik niet. Waarschijnlijk zullen ze voedsel en geld en andere benodigdheden naar onderduikers hebben gebracht. Een keer vertelde mijn moeder aan mijn oma dat ze bang was. Het antwoord van mijn grootmoeder: „Als je geen ruggengraat hebt, kun je net zo goed dood zijn.”Mijn grootmoeder stierf vlak voordat ik zes werd.

Een jonge verpleegkundige lette niet op en gaf haar bloed van de verkeerde bloedgroep. Ze was op slag dood. Voor het gezin waar ik uit kwam, was de dood van mijn oma een ramp. Zij was het anker in mijn bestaan. Als ze was blijven leven was elk lid van ons gezin heel veel ellende bespaard gebleven.

En niet alleen voor de Benima’s en de Van Praag-en. Hoe het zij: „Als je geen ruggengraat hebt, kan je net zo goed dood zijn” - turkoois. Ik denk daar soms aan als ik iets schrijf, een mening uit, of een boude uitspraak doe, waarmee ik mijn reputatie en/of werk en/of vriendschappen op het spel zet